Ustawa o prawach konsumenta już obowiązuje

W dniu 25 grudnia 2014 r. weszła w życie ustawa o prawach konsumenta, w konsekwencji której moc utraciły ustawy o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za produkt niebezpieczny oraz ustawa  o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej.
Najważniejsze zmiany:
1) Wydłużenie terminu na odstąpienie od umowy (bez konieczności podania przyczyny), z 10 do 14 dni. Termin ten biegnie, w przypadku umowy zawartej na odległość od dnia otrzymania rzeczy przez konsumenta lub wskazanej przez niego osoby trzeciej, a w ramach umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa od dnia zawarcia umowy. Jeżeli konsument zdecyduje się odstąpić od umowy, powinien złożyć stosowne oświadczenie, najlepiej w formie pisemnej, jednak nie jest to forma obowiązkowa. Co istotne, jeżeli sprzedawca nie poinformuje konsumenta o prawie odstąpienia od umowy, to konsument będzie mógł odstąpić od umowy nawet w terminie 12 miesięcy. W momencie odstąpienia od umowy przedsiębiorca ma 14 dni na zwrot uiszczonej przez konsumenta kwoty za zakupiony towar. Umowa od której odstąpiono uważana jest za niezawartą.
2) Ustawa zwiększyła (do ponad dwudziestu) obowiązki informacyjne sprzedawców. Do najważniejszych z nich należy zaliczyć konieczność poinformowania konsumenta: o głównych cechach produktu, całkowitej cenie produktu uwzględniającej podatki i innych kosztów, czy też o możliwości skorzystania z pozasądowych sposobów rozpatrywania reklamacji i dochodzenia roszczeń. Informacje muszą być sformułowane w języku polskim w sposób jasny i zrozumiały. Konsument powinien otrzymać informację o przysługujących mu prawach na papierze lub innym nośniku, a w przypadku przedsiębiorcy internetowego informacje takie powinny być zawarte w regulaminie sklepu czy serwisu internetowego. Warto podkreślić, iż nie udzielenie informacji o dodatkowych opłatach i kosztach sprawia, iż konsument nie musi ich uiszczać. Niewywiązanie się ze swych obowiązków przez przedsiębiorcę prowadzi również do odpowiedzialności odszkodowawczej, do popełnienia wykroczenia oraz stosowania nieuczciwych praktyk rynkowych, która naruszając zbiorowe interesy konsumentów może skutkować sankcjami ze strony Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.
3) Zastąpienie instytucji niezgodności towaru z umową instytucją rękojmi. Od 25 grudnia 2014 r. kupujący jest uprawniony z tytułu rękojmi do jednego z czterech działań, tj. wymiany towaru na nowy, naprawienia towaru, obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy. Wybór należy do konsumenta i może on żądać w pierwszej kolejności obniżenia ceny lub odstąpienia od umowy, a nie wymiany czy naprawienia towaru. Katalog uprawnień konsumenta został więc rozszerzony o nowe możliwości reklamacji z tytułu rękojmi. Należy pamiętać, że wszystkie towary konsumpcyjne są objęte rękojmią. Jeżeli przedsiębiorca nie zgodzi się z decyzją konsumenta, powinien on zaproponować inne rozwiązanie, które mieści się w granicach przewidzianych przez prawo. Taka sytuacja może się zdarzyć na przykład, gdy żądanie konsumenta o naprawę lub wymianę rzeczy jest niemożliwe do zrealizowania lub wymagałoby poniesienia nadmiernych kosztów. Jeśli konsumentowi nie odpowiada propozycja przedsiębiorcy, może on zmienić swoje roszczenie na jedno z trzech pozostałych.
4) Zawarcie skutecznej umowy przez telefon wymaga potwierdzenia konsumentowi na trwałym nośniku (np. mailowo) treści proponowanej umowy oraz utrwalenia także na trwałym nośniku oświadczenia konsumenta o zawarciu umowy złożonego po otrzymaniu potwierdzenia od przedsiębiorcy. W praktyce do zawarcia umowy przez telefon wymagane może być przesłanie dwóch wiadomości mailowych.
5) Wprowadzenie zakazu kontaktu mailowego czy też telefonicznego bez wyraźnej zgody potencjalnego konsumenta, pod rygorem bardzo dotkliwej kary w wysokości 3% rocznych przychodów.
Źródło:
http://www.infor.pl/prawo/prawa-konsumenta/nowosci/700775,Nowa-ustawa-o-prawach-konsumenta-okiem-konsumenta.html
http://www.prawakonsumenta.uokik.gov.pl/