Tarcza antykryzysowa w zakresie dopłat do wynagrodzeń dla pracowników

Projekt ustawy o tarczy antykryzysowej (ustawa z dnia 28 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw) przewiduje pomoc dla przedsiębiorców poprzez możliwość dofinansowania wynagrodzeń pracowników.

Projekt ustawy przewiduje następujące możliwości w tym zakresie:

1. Dofinansowanie wynagrodzeń pracowników z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

Zgodnie z projektem pracodawca otrzyma dofinansowanie z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na wynagrodzenia w przypadku:

1. pracowników objętych przestojem ekonomicznym – do wysokości 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę (obecnie 2600 zł brutto);
2. pracowników objętych obniżonym wymiarem czasu pracy – do wysokości połowy wynagrodzenia jednak nie więcej niż 40% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

Przypadek ten dotyczy pracodawcy, który odnotował spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19 i w związku z tym ograniczył wymiar czasu pracy o 20%, ale nie więcej niż do 0,5 etatu; jednocześnie ustawa zastrzega, że wynagrodzenie pomimo ograniczenia wymiaru czasu pracy nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę.

Spadek obrotów gospodarczych wg. projektu ustawy oznacza spadek sprzedaży towarów lub usług, w ujęciu ilościowym lub wartościowym:

• nie mniej niż o 15%, obliczony jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1, w porównaniu do łącznych obrotów z analogicznych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego, lub
• nie mniej niż 25% obliczony jako stosunek obrotów z dowolnie wskazanego miesiąca kalendarzowego, przypadającego po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku, o którym mowa w ust.1, w porównaniu do obrotów z miesiąca poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy pracodawca ustala w układzie zbiorowym pracy lub w porozumieniu z zakładowymi organizacjami związkowymi. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy.

Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe organizacje związkowe, warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy ustala się w porozumieniu z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u tego pracodawcy.

Warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy ustala się w terminie dwóch dni od dnia poinformowania przez pracodawcę o zamiarze wprowadzenia przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy. Jeżeli warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy nie zostaną ustalone w tym terminie, pracodawca ustala je samodzielnie.

Dofinansowanie ma przysługiwać nie tylko na pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, ale także na podstawie umowy o pracę nakładczą, umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług.

O dofinansowanie mogą ubiegać się  pracodawcy, którzy nie zalegają w płatnościach zobowiązań podatkowych, składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Pracy lub Fundusz Solidarnościowy.

1. Dofinansowanie wynagrodzeń pracowników i składek na ubezpieczenia społeczne przez starostę

Projekt ustawy przewiduje również możliwość ubiegania się przez pracodawcę o dofinansowanie części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych składek na ubezpieczenia społeczne od starosty.

Warunkiem skorzystania z powyższego udogodnienia jest spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19.

Spadek obrotów gospodarczych zgodnie z projektem ustawy oznacza zmniejszenie sprzedaży towarów lub usług, w ujęciu ilościowym lub wartościowym obliczone jako stosunek łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2 kolejnych miesięcy kalendarzowych, przypadających w okresie po dniu 1 stycznia 2020 r. do dnia poprzedzającego dzień złożenia wniosku o przyznanie dofinansowania, w porównaniu do łącznych obrotów w ciągu dowolnie wskazanych 2  kolejnych miesięcy kalendarzowych roku poprzedniego; za miesiąc uważa się także 30 kolejno po sobie następujących dni kalendarzowych, w przypadku gdy dwumiesięczny okres porównawczy rozpoczyna się w trakcie miesiąca kalendarzowego, to jest w dniu innym niż pierwszy dzień danego miesiąca kalendarzowego.

Dofinansowanie o którym mowa powyżej, w przypadku spadku obrotów o:

1. co najmniej 30% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej jako iloczyn liczby pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie i 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę w rozumieniu przepisów odrębnych, zwanego dalej „minimalnym wynagrodzeniem za pracę”;
2. co najmniej 50% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej jako iloczyn liczby pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie i 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę;
3. co najmniej 80% – może być przyznane w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej jako iloczyn liczby pracowników objętych wnioskiem o dofinansowanie i 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Przy czym pracodawca nie może otrzymać dofinansowania w części, w której te same koszty zostały albo zostaną sfinansowane z innych środków publicznych.

Dofinansowanie może być przyznane na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy – w przypadku mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców i na okres nie dłuższy niż 3 miesięcy – w przypadku średnich przedsiębiorców. Wypłata dofinansowania następuje w okresach miesięcznych, po złożeniu przez pracodawcę stosownego wniosku do powiatowego urzędu pracy.

• Dofinansowanie samozatrudnionych

Projekt ustawy przewiduje również możliwość pomocy osobom fizycznym prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, które nie zatrudniają pracowników. Osoby takie będą mogły otrzymać dofinansowanie na pokrycie części kosztów prowadzenia działalności na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy.

Wysokość dofinansowania w zależności od spadku obrotów ma wynosić:

1. co najmniej 30%, ale nie więcej niż w wysokości 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie,
2. co najmniej 50%, ale nie więcej niż w wysokości 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie,
3. co najmniej 80%, ale nie więcej niż w wysokości 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę miesięcznie.

Dofinansowanie dla samozatrudnionych jest wypłacane jednorazowo. Ponadto przedsiębiorca jest obowiązany do prowadzenia działalności gospodarczej przez okres, na który przyznane zostało dofinansowanie.

1. Świadczenie postojowe z ZUS

Projekt ustawy przewiduje także możliwość skorzystania ze świadczenia postojowego, które ma wypłacać ZUS.

O świadczenie postojowe będą mogły się ubiegać osoby:

1. prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą, oraz
2. wykonujące umowę agencyjną, umowę zlecenia lub inną umowę o świadczenie usług

Co do zasady świadczenie postojowe ma przysługiwać jednorazowo w wysokości 80% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r.

Aby otrzymać świadczenie postojowe przychód uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc, w którym został złożony wniosek o świadczenie postojowe, nie może być wyższy od 300% prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia brutto w gospodarce narodowej w 2020 r., czyli od kwoty 15.681 zł brutto. Powyższy warunek nie dotyczy osób rozliczających się w formie karty podatkowej.

Ponadto osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą będzie mogła skorzystać ze świadczenia postojowego jeżeli:

• nie zawiesiła prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz jeżeli przychód z prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskany w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku o świadczenie postojowe był o co najmniej 15% niższy od przychodu uzyskanego w miesiącu poprzedzającym ten miesiąc, albo
• zawiesiła prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej nie wcześniej niż w dniu 1 lutego 2020 r.

Natomiast osobowa wykonująca umowę cywilnoprawną otrzyma świadczenie postojowe jeśli:

• umowa cywilnoprawna została zawarta nie później niż w dniu 1 lutego 2020 r.
• wynagrodzenie z tytułu wykonywania umowy cywilnoprawnej wynosi nie mniej niż 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w 2020 r.

Osobie wykonującej umowę zlecenia świadczenie postojowe nie przysługuje jeżeli zleceniodawca otrzymał pomoc na wypłatę wynagrodzeń w ramach rozwiązań związanych z przeciwdziałaniem skutkom gospodarczym wywołanym przez COVID-19.

Warunkiem skorzystania ze świadczenia postojowego jest niepodleganie ubezpieczeniom społecznym z innego tytułu.

Monika Tutaj – Dec

Radca Prawny